رشد روز افزون دانش بشری انسانها را با دست آوردها و علوم جدیدی آشنا می‌سازد که قبل از آن شاید تنها ریشه در تخیل داشت رباتیک یکی از تخیلات انسانی است که کم کم پا به عرصه واقعیت نهاده و زندگی بشری را دست خوش تغییرات شگرفی خواهد کرد.

کلمه ربات اولین بار توسط Karel Capek  نویسنده نمایشنامه R.U.R روبات‌های جهانی روسیه در سال 1921 ابداع شد. ریشه این کلمه، کلمه چک اسلواکی (robotnic) به معنی کارگر می‌باشد.

در نمایشنامه وی نمونه ماشین، بعد از انسان بودن و دارا بودن نقاط ضعف و قوت یک انسان معمولی ، یک انسان دارای قدرت بسیار زیادی بود که در پایان نمایش نامه برای مبارزه علیه سازندگان خود استفاده شد البته لازم به ذکر است که پیش از آن یونانیان نیز مجسمه متحرکی ساخته بودند که نمونه اولیه ماشینی بوده که ما امروزه ان را ربات می‌نامیم.

تعریف امروزه ربات از نظر عوام مردم وسیله ای است که اعمالی هوشمند شبیه انسان انجام می‌دهد در حالی که فرهنگ وبستر ربات را این‌گونه تعریف می‌کند:"یک دستگاه یا وسیله خودکاری که قادر به انجام اعمالی است که معمولا به انسان‌ها نسبت داده می شود و یا مجهز به قابلیتی است که شبیه هوش بشری است".

در این راستا دانشمندان سعی بر آن دارند ربات‌هایی بسازند که به طرق مختلف نیاز ‌های انسان‌ را براورده سازند و در نهایت به رباتی با قابلیت ‌های کامل یک انسان برسند

ربات‌ها دارای سه قسمت اصلی هستند:

• مغز که معمولاً یک کامپیوتر است

•  محرک و بخش مکانیکی شامل موتور، پیستون، تسمه، چرخ‌ها، چرخ دنده‌ها و …

• سنسور که می‌تواند از انواع بینایی، صوتی، تعیین دما، تشخیص نور، تماسی یا حرکتی باشد.

در سال ۱۹۸۳ روبات هاى متحرك با معرفى يك روبات كه به شكل يك خودرو كوچك با شش چرخ بود و مى توانست از اشيا بالا برود، وارد صحنه شدند. اين وسيله مى توانست پنج تا شش برابر وزن خود را بلند كند و دو يا سه برابر وزنش را جابه جا كند.
كارهاى خطرناك و تكرارى علم طراحى و ساخت روبات ها موجب كيفيت بهتر و هزينه كمتر در صنعت توليد شده است. البته ممكن است باعث صدمه زدن به مشاغل غيرتخصصى شود، اما موجب ايجاد شغل هاى جديدى براى افراد متخصص در نرم افزار و حس گرها مى شود. افرادى ممكن است مشاغل غيرتخصصى خود را از دست بدهند و افرادى با اين مهارت ها آموزش ببينند. روبات هايى كه در خطوط توليد استفاده مى شوند باعث مى شوند كه بسيارى از مشاغلى كه توسط انسان ها انجام مى شده است، از مسير توليد خارج شود و اين موضوع موجب كم شدن هزينه شركت ها مى شود، اما بسيارى از كارگران شغل خود را از دست مى دهند.
در سال ،۱۹۹۵ هفتصد هزار روبات در جهان صنعتى وجود داشت كه ۵۰۰ هزار از اين تعداد در ژاپن استفاده مى شد. حدود ۱۲۰ هزار در اروپاى غربى و شصت هزار در آمريكا و بقيه در ساير كشورها، كارهايى را كه براى انسان ها خطرناك و نامطلوب است، انجام مى دادند. نمونه اى از كارهاى خطرناك، انتقال موادى مانند نمونه هاى ادرار يا خون يا جست وجو در آب هاى عميق است. روبات ها همچنين براى انجام كارهاى تكرارى استفاده مى شوند، آنها مى توانند ۲۴ ساعت در روز بدون اينكه خسته شوند كار كنند. شركت ژنرال موتورز از اين روبات ها براى جوشكارى نقطه اى، نقاشى، بارگيرى ماشين ها، انتقال بخش ها و مونتاژ استفاده مى كند. با كمك روبات ها خطوط مونتاژ به علت افزايش دقت و هزينه كمتر نيروى كار، خيلى سريع پيشرفت كرده اند.
البته روبات ها فقط در صنعت استفاده نمى شوند. مرد حلبى (Tin Man) يك صندلى چرخدار مكانيكى است كه براى افرادى با معلوليت بسيار زياد به كار مى رود و توسط شركت KISS ساخته شده است. اين روبات مى تواند راه خود را از بين ورودى ها و راهروها پيدا كند و برخى مسيريابى هاى محدود را انجام دهد. روبات هاى بااحساس دانشمندانى در سراسر دنيا در جست وجوى مولفه هايى براى توسعه روبات هاى اجتماعى پيشرفته هستند، از قبيل سيستم هاى تشخيص احساسات و سيستم هاى بيان احساسات. هر روباتى كه به طور طبيعى با انسان رابطه دارد، نياز دارد تا بتواند حالات و بيان عواطف انسان را تشخيص دهد و احساسات خود را به شكلى كه براى انسان قابل فهم است، بيان كند. يكى از پيشگامان در اين زمينه تحقيقاتى سينتيا بريزيل است كه دانشمندى در علم روباتيك در موسسه تكنولوژى ماساچوست است و يك روبات شبيه سر انسان و گويا ساخته است به نام Kismet. اين روبات داراى پلك ها، چشم ها و لب هاى متحرك است كه انواعى از بيان هاى احساسى را براى آن ممكن مى كند. Kismet زمانى كه تنها است به نظر غمگين مى رسد، اما زمانى كه وجود چهره يك انسان را درك مى كند، لبخند مى زند. اگر اتومبيل خيلى سريع حركت كند، چهره بيانگر ترس آن هشدار مى دهد كه چيزى اشتباه است. روبات ديگرى كه بيانگر احساسات است WE-4R ناميده مى شود كه توسط آتسو تاكانيشى و همكارانش در ژاپن ساخته شده است. اين روبات علاوه بر سر مى تواند نيم تنه خود را حركت بدهد و بازوهاى خود را تكان بدهد و احساسات خود را نشان بدهد. تكنولوژى با چنان سرعتى پيشرفت مى كند كه برخى نگران هستند كه چه اتفاقى خواهد افتاد، زمانى كه احساسات روبات ها شبيه عواطف ما انسان ها شود.
 

در سال 1959 دانشمندی به نام ریچارد فینمن که برنده جایزه نوبل بود, در انستیتو

تکنولوژی کالیفرنیا سخنرانی مشهوری ایراد کرد. او در این سخنرانی گفت که ما می

توانیم چیزهای کوچکی بسازیم که همان کاری را که ما می خواهیم انجام دهند. مثلاً می

توان 25 هزار صفحه دایره المعارف بریتانیکا (دایره المعارف سال 1959) را در ابعاد

یک سر سوزن جا داد و تمام کتاب های جهان را در جزوه ای 35 صفحه ای حفظ و نگهداری

کرد.

او گفت  به شرطی می توان به این هدف دست پیدا کرد که کارها در مقیاس اتم و مولکول

انجام شود و اتم ها را طوری که خودمان می خواهیم یکی یکی بچینیم. برای این که اتم

ها را طوری که خودمان می خواهیم بچینیم, باید از دستگاه ها و ابزار اندازه گیری

خاصی استفاده کنیم تا نسبت ها را کوچک کند. واژه "نانو" که در اول کلمه

نانوتکنولوژی قرار دارد, به معنی یک بیلیونیوم هر مقیاسی است. مثلاً ننومتر, یک

بیلیونیوم یک متر است.

رؤیا به حقیقت پیوست

در دهه 1980 در ابتدا ابزارهایی که بتوانند دوباره اتم ها و مولکول ها را بچینند

ابداع شد. در سال 1981 در مرکز تحقیقات آی بی ام ((IBM در سوییس تکنیکی ابداع شد که

تصویر اتم و مولکول را بزرگ می کرد. این ابداع جایزه نوبل را برای سازندگانش به

ارمغان آورد. در سال 1990 در مرکز تحقیقات المدن Almadan آی بی ام برای اولین بار

دانشمندی اتم ها را حرکت داد و با اتم ها جمله This is fun را نوشت. به این ترتیب

رؤیای دانشمندی که حدود 30 سال قبل از این تاریخ تئوری خودش را مطرح کرده بود به

عمل درآمد. شرکت آی بی ام هنوز هم از نظر ثبت تعداد اختراعات مرتبط با فن آوری ننو

اول است.

حالا انسان ها می توانند با شیوه خود طبیعت, جهان ماده را آن طوری که خودشان می

خواهند بسازند. تنها کافی ست که مواد پایه ای جهان ماده که همان اتم و مولکول است

را یک بار دیگر اتم به اتم و مولکول به مولکول بچینند. در حال حاضر هزاران دانشمند

می توانند مولکول ها و اتم ها را در آزمایشگاه ها به اندازه بزرگ ببینند. آنها با

رایانه های قدرتمندی کار می کنند تا تئوری هایشان درباره نانوتکنولوژی را ثابت

کنند. به قول "هرست استومر" برنده جایزه نوبل:"ظهور نانوتکنولوژی می تواند به بشر

تسلط لازم برای کنترل بی سابقه و کم نظیر بر جهان ماده را بدهد." فن آوری نانو یکی

از پنج فن آوری اصلی قرن 21 است و با خودش انقلاب صنعتی جدیدی به همراه می آورد. به

شرط آن که بر رویش سرمایه گذاری شود.

نانوتکنولوژی به ما ابزاری داده تا با جعبه اسباب بازی طبیعت- اتم ها و مولکول ها

بازی کنیم. با این تکنولوژی می توانیم چیزهای جدیدی را بدون محدودیت بیافرینیم. در

قرن 21 ننوتکنولوژی تأثیر زیادی بر سلامتی, رفاه و امنیت مردم جهان به جا می گذارد.

در سال 1997 کمیته دانشمندان و مهندسان و پروفسورهای تکنولوژی تأکید کردند که

انتظار می رود تأثیر اجتماعی ننوتکنولوژی وسیع باشد. چون قابلیت پاسخگویی به بسیاری

از حوزه ها را دارد". یعنی نانوتکنولوژی شرایط اجتماعی ویژه ای را با خود به همراه

می آورد.

      نانو تکنولوژی مهندسی سیستم های عملکردی در مقیاس مولکول است

"توضيح دهيد که چگونه مي توان با استفاده از يک فشارسنج ارتفاع يک آسمان خراش را اندازه گرفت؟"

سوال بالا يکي از سوالات امتحان فيزيک در دانشگاه کپنهاگ بود.

يکي از دانشجويان چنين پاسخ داد: "به فشار سنج يک نخ بلند مي بنديم. سپس فشارسنج را از بالاي آسمان خراش طوري آويزان مي کنيم که سرش به زمين بخورد. ارتفاع ساختمان مورد نظر برابر با طول طناب به اضافه‌ي طول فشارسنج خواهد بود."

پاسخ بالا چنان مسخره به نظر مي آمد که مصحح بدون تامل دانشجو را مردود اعلام کرد. ولي دانشجو اصرار داشت که پاسخ او کاملا درست است و